Przedziwna Matka i Zwycięska Królowa z Szensztatu

Wizerunek Matki Bożej czczonej pod tym tytułem, tak dobrze nam znany z Jej odwiedzin w Pielgrzymującym Sanktuarium, zachwyca swoim pięknem i prostotą. Często pytamy o pochodzenie obrazu oraz znaczenie tytułu Matki Bożej.

Ruchu Szensztackiego rozpoczęła się 18.10.1914 r. wygłoszonym przez Ojca Józefa Kentenicha wykładem do sodalisów w kaplice św. Michała w Szensztat, jednak wtedy nie było jeszcze w kapliczce obrazu Matki Bożej, na ołtarzu stała jedynie figura Św. Michała Archanioła. Jako widoczny znak zamieszkania Maryi w kapliczce oraz zawartego przymierza miłości sodalisi pragnęli umieścić tam obraz, lub Jej figurę, nie mieli jednak pieniędzy na zakup Z pomocą przyszedł profesor Huglle, wykładowca z Domu Studiów który zakupił w antykwariacie w Freiburgu za 23 DM obraz Matki Bożej i podarował go chłopcom. Oryginał został namalowany przez włoskiego malarza Luiggi Crosiowroku 1898.
Zakupiony oleodruk dotarł do Vallendar dnia 2 kwietnia 1915 roku w Wielki Piątek. Podczas Świąt Wielkanocnych obraz przeleżał w skrzyni ale już 11 kwietnia 1915 r. w Białą Niedzielę, kiedy zakładano Kongregację Mariańską dla młodszych chłopców zajął swoje nowe miejsce. Umieszczony w kaplice nie wszystkim odpowiadał, ale Ojciec Kentenich kierując się prawem otwartych drzwi (por. 1 Kor. 16,9) odczytał jego zakup jako dar nieba i widział w tym znak Bożej Opatrzności.
Idąc tym śladem znalazł w książce o. Hattlera pt. "Czcigodny ojciec Jakub Rem i jego konferencje o Maryi" informacje o Kongregacji Mariańskiej z XVI w. Zrzeszała ona elitarny krąg młodzieży, skupionej wokół centrum uniwersy-teckiego w Ingolstadt i kształtowanej pod kierownictwem o. Jakuba Rema. Działalność tego właśnie kręgu miała istotne znaczenie dla ruchu odnowy religijno-moralnej na obszarze południowych Niemiec. Była to odpowiedź na reformację Lutra i potrydenckie wezwanie do odnowy Kościoła. Młodzi ludzie należący do kongregacji, pod kierownictwem o. Jakuba Rema poświęcili się całkowicie Matce Bożej, którą czcili pod wezwaniem Matki Trzykroć Przedziwnej (łać. Mater Ter Admirabilis).

Pochodzenie tytułu Matki Bożej wiąże się z osobą o. Rema oraz z pewnym wydarzeniem, które miało miejsce w czasie nabożeństwa. W czasie kiedy śpiewano litanię loretańską świętobliwy o. Jakub Rem pragnął dowiedzieć się od Matki Bożej, który z pośród wielu tytułów jest Jej najmilszy. Wówczas w głębi swojego serca usłyszał głos Maryi, że najmilszy jest Jej ten tytuł, który był właśnie śpiewany: Matko Przedziwna! Wówczas o. Rem prosił zgromadzonych, aby to wezwani e powtórzy li j eszcze dwa razy.
to spowodowało przyjęcie przez Kongregację Mariańską z Ingolstadt nazwy dla znajdującego się w konwikcie Jezuitów obrazu Maryi (kopia obrazu Maryi z Dzieciątkiem z Rzymskiej bazyliki St. Maria Maggiore) -Maler Ter Admirabilis a wezwanie "Matko Przedziwna" podczas odmawiania litanii loretańskiej powtarzano trzy razy.
Należy podkreślić, że w 1914 roku gimnazjaliści z Szensztatu nawiązując do myśli i idei Kongregacji Mariańskiej z Ingolstadfu dostrzegli możliwość urzeczywistnienia zadań, jakie stawiał przed nimi współczesny im wiek XX. Poprzez wkłady do kapitału łask prosili Matkę Bożą, aby sanktuarium w Szensztacie stało się źródłem odnowy Niemiec oraz całego świata. W ten sposób żywa w ich gronie idea odnowy świata znalazła swój wyraz w utworzonej przez sodalisów paraleli "Ingolstadt - Schónstatt". Dla podkreślenia łączności pomiędzy Ingolstadt a Szen-sztatem, wynikającego z tych samych dążeń było przyjęcie nazwy obrazu "Matka Trzykroć Przedziwna z Szensztatu" oraz umieszczenie w obramowaniu obrazu napisu: "Ingolstadt 1914"

Matka Boża przedstawiona na obrazie ma naturalne, kobiece rysy, ona łączy w sobie to, co ludzkie z tym, co Boże, to określa naszą całą ascezę szensztacką. Tego nie możemy rozdzielić, ani zatracić.

"Maryja jest Matką Chrystusa, Chrystusa jako Boga i Człowieka, jako Głowy Mistycznego Ciała. Ona jest nie tylko Matką Odkupiciela - ale również Matką od kupionych. W swoim posłannictwie jest Trzykroć Przedziwna."

Tytuł Matki Bożej z Szensztatu zrodził się w czasie I wojny światowej, przypomina on o zadaniach odnowy religijno-moralnej, jaką podjęli chłop-cy wraz z Ojcem Kentenichem. W roku 1939 z okazji srebrnego jubileuszu Dzieła Szensztackiego Oj ciec Kentenich pisze:

"Wszystko, co mogliśmy otrzymać na tym świętym miejscu jako wielkie i wartościowe w tym czasie, ma ścisły związek z Matką, Panią i Królową Szensztatu"

- w ten sposób proklamuje Jej rozszerzony tytuł: "Trzykroć Przedziwna Matka i Królowa z Szensztatu"- który ostatecznie potwierdza pierwszą koronacją w Prasanktuarium 10 grudnia 1939 roku, a następnie w roku 1946 podczas drugiego w historii Szensztatu Tygodnia Październikowego, przeżywanego jako "Tydzień koronacyjny". Ojciec Kentenich uczcił w ten sposób Matkę Bożą, wdzięczy za Jej królewskie działanie w Dziele Szen-sztackim. Po zakończeniu czasu wygnania i powrocie do Szensztatu, a szczególnie z okazji poświęcenia nowego kościoła pielgrzymkowego w centrum szensztackim Li ebfrauenhóhe Oj ciec Kentenich powiedział:

"Chcemy postawić Matce Bożej "pomnik", pragniemy Ją nazwać Trzykroć Przedziwną Matką I Zwycięską Królowąz Szensztatu!

Powstanie Ruchu

Dnia 18 października 1914 r. w małej kapliczce w Szensztacie (niem. Schonstatt) - dzielnicy miasteczka Vallendar położonego w dolinie Renu, Ojciec Józef Kentenich wygłosił wykład do gimnazjalistów. Grupie chłopców, którą prowadził od dwóch lat jako ojciec duchowny, przedstawił swoją "cichą, umiłowaną ideę" pytając: "Czy nie byłoby to możliwe, aby ta mała kapliczka stała się dla nas Taborem, na którym objawiłaby się chwała Maryi?" (Akt Założycielski). Przez wysiłek pracy nad sobą i współpracę z łaską, pragnął razem z nimi, skłonić Maryję, aby na tym miejscu podarowała wielu ludziom dom - duchową Ojczyznę oraz by działała cuda łask.

Sanktuarium Szensztackie

Dla Ojca Kentenicha znaki czasu: wybuch I wojny światowej oraz związane z tym problemy, jak brak więzów i relacji do drugich, stały się wezwaniem Boga, aby głęboko przyjąć do swojego serca testament Zbawiciela, wypowiedziany z krzyża: "Oto Matka twoja" (J 19,26) i realizować go w codziennym życiu. Powstałe w ten sposób Sanktuarium Trzykroć Przedziwnej Matki i Zwycięskiej Królowej z Szensztatu stało się centrum ruchu religijno- moralnej odnowy. Z biegiem czasu powstawały nowe sanktuaria, tzw. Filiale, identyczne w architekturze i wystroju wnętrza jak pierwsze w Szensztacie, zwane Prasanktuarium. Obecnie jest ich 184 na całym świecie. Wszystkie powstały przez zawarcie przymierza miłości z Maryją, w każdym z nich Pan Bóg udziela przez Maryję łask pielgrzymkowych: zadomowienia, przemiany i owocnego apostolatu.

Dalszy rozwój

Po zakończeniu I wojny światowej Ojciec Kentenich założył Związek Apostolski - pierwsze ogniwo świeckich wspólnot w Dziele Szensztackim, który obejmował początkowo tylko mężczyzn, w rok później stał się dostępny również dla kobiet. W kolejnych latach powstała Liga Apostolska, która podobnie jak Związek zrzesza w ugrupowaniach stanowych świeckich i duchownych, mężczyzn i kobiety. Ugrupowania te różnią się stopniem duchowego zaangażowania w Ruch Szensztacki.

Ojciec J. Kentenich - gorliwy Apostoł Maryi (1885-1968)

Prześladowanie Kościoła przez narodowy socjalizm dosięgło ze szczególną ostrością Ruch Szenstacki. W latach 1941-45 Ojciec Kentenich był więźniem narodowego socjalizmu, aresztowany przebywa w Koblencji, a następnie w obozie koncentracyjnym w Dachau. Nieustraszony, nieugięty, wszystkie swoje siły poświęcił głoszeniu ludziom miłosiernej miłości Boga oraz pomagał im, by z pomocą Maryi sami uczyli się kochać. Wielu więźniów poprzez osobę Ojca Kentenicha doświadczyło w "piekle Dachau" bliskości Boga. W latach 1947-48 Założyciel Szensztatu odbył podróże do południowej Ameryki, Afryki i USA, nawiązując międzynarodowe kontakty i pomagając w rozwoju Ruchu w tych krajach. Miłość do Matki Bożej przynaglała go, aby dla Niej zdobyć świat. Od 1951 do 1965 r. Ojciec Kentenich został przez Kościół odłączony od swojego Dzieła. Miejscem jego nowego pobytu było Milwaukee (USA). W tym czasie kompetentne władze kościelne weryfikowały założone przez niego Dzieło. Czas długiej rozłąki z Szensztatem był swoistym sprawdzianem miłości do Kościoła. W Wigilię Bożego Narodzenia w roku 1965 Ojciec Kentenich wrócił do Szensztatu. Jako osiemdziesięcioletni kapłan poświęcił swój czas pracując nad wewnętrznym i zewnętrznym kształtowaniem założonych wspólnot. 15 września 1968 r. po odprawieniu Mszy świętej w Kościele Trójcy Świętej na Górze Szensztat został wezwany do wieczności. Ojciec Kentenich często powtarzał: "Ufajcie! Módlcie się, a otrzymacie to, o co prosicie... Przekażcie Matce Bożej w moim imieniu wasze prośby, a Ona wam pomoże..". Tego doświadczają pielgrzymi, którzy modlą się u jego grobu. W 1975 r. został rozpoczęty jego proces beatyfikacyjny. Równolegle prowadzone są procesy beatyfikacyjne kilku innych członków ruchu: J. Englinga, s. M. Emilii Engel, G. de Bullion, M. Hiriat’a, J. Pozzobon’a, o. Fr. Reinischa.

Międzynarodowe Dzieło

Dzieło Szensztackie liczy 25 wspólnot, do których zalicza się sześć świeckich instytutów życia konsekrowanego, wspólnoty związkowe, Ligę Apostolską, Ruch Pielgrzymkowy. Do najbardziej znanej na całym świecie inicjatywy apostolskiej należy organizowanie kręgów rodzin, które odwiedza Matka Boża w Pielgrzymującym Sanktuarium. Peregrynacja obejmuje około 5 milionów rodzin, które co miesiąc odwiedza Matka Najświętsza w szensztackim wizerunku.

Siostra M. Damiana Czogała

PIELGRZYMUJĄCE SANKTUARIUM
Trzykroć Przedziwnej Matki i Zwycięskiej Królowej Szensztatu

Minęła 100. rocznica założenia Ruchu Apostolskiego z Szensztat. Dziś możemy powiedzieć, że inicjatywa, którą 18 października 1914 r. podjął Sługa Boży Ojciec Józef Kentenich, przyczyniła się do ubogacenia życia współczesnego Kościoła. Za wzorem Ojca Kentenicha wielu ludzi różnych stanów i zawodów, na całym świecie, zawiera przymierza miłości z Matką Bożą, tworząc wielką, Międzynarodową Rodzinę Szensztacką skupioną wokół Sanktuariów, będących miejscami modlitwy oraz źródłem łask.

Strona internetowa Ruchu: www.schoenstatt.org